Jakiś czas temu razem z koleżankami wybrałam się do kina. Postanowiłyśmy obejrzeć film pod tytułem Mój biegun. Dobrze wiedziałyśmy, o kim będzie ten film, bowiem każdy z nas zna dość dobrze historię Jaśka Meli, szczerze jednak powiedziawszy, nigdy jakoś nie zainteresowało mnie bardziej życie tego chłopaka. Wiedziałam, że przeżył on wiele, ale dopiero ten film mi to przybliżył.

     Film opowiada o życiu Jaśka przed wypadkiem i po nim, o jego trudnej, żmudnej i bardzo długiej rehabilitacji, o walce o samego siebie. Jasiek  nie miał łatwego dzieciństwa. Obwiniał siebie o śmierć młodszego brata Piotrka. Żył w poczuciu winy. Czuł, że  ojciec go nie kocha i nie obchodzi go to, co robi. Nie dość tego. Uległ poważnemu wypadkowi i w wyniku porażenia prądem stracił rękę i nogę. Film zatem opowiada o trudnej rehabilitacji Janka. Chłopak na początku nie mógł pogodzić się ze swym kalectwem. Dołowały go też przykre słowa ojca. W końcu  jednak przełamał się i postanowił zawalczyć o swoje życie. Chciał pokazać ojcu, że potrafi, że może zrobić wiele, że chociaż jest niepełnosprawny – da sobie radę. Po różnych przykrych sytuacjach, ojciec w końcu zbiera się w sobie i przeprasza syna. Namawia również podróżnika, polarnika  Marka Kamińskiego na wspólną wyprawę  z synem. Jasiek Mela udowodnił, że bycie niepełnosprawnym, to nie koniec świata. Młody chłopak bez ręki i nogi zdobył obydwa bieguny.

    Uważam, że film trafnie ukazuje historię Jaśka Meli. Dużą zasługą sukcesu tego filmu była wspaniała gra odtwórcy głównej roli – Macieja Musiała. Aktor bardzo realistycznie ukazał wszystkie emocje.  Grał bardzo przejmująco i prawdziwie.

    Film Mój biegun,  był najlepszym filmem, jaki kiedykolwiek widziałam. Scenariusz napisało tu samo życie. Film uczy nas, żebyśmy nigdy się nie poddawali i żyli każdym dniem. Jeśli miałabym coś zmienić w tym filmie, skróciłabym wątek śmierci brata Janka, a rozszerzyłabym ten o jego wyprawie. Jednak to moje zdanie. Myślę, że film jest godny polecenia, do czego serdecznie zapraszam.