12 września 2017 r. odszedł od nas w wieku 68 lat Janusz Białasik, niezwykły człowiek przez całe lata nierozerwalnie związany z naszą szkołą. Pracował tu 20 lat, był palaczem, konserwatorem, złotą rączką, ogrodnikiem i kim było potrzeba... Już nie stanie pod kotłownią jego  sfatygowany składak, nie zabrzęczą dziesiątki kluczy w czarnej torbie.  Bywał tu w dzień i w nocy, dbał, by wszystkim było ciepło: w szkole, w domu kultury,  w bibliotece,  w remizie. Nie było dla niego rzeczy nie do naprawienia, wszystko było rozpracowane metodycznie krok, po kroku. Trawy zawsze ścięte, ligustry obcięte, śrubki podokręcane. Trochę  ponarzekał na pomysły „bab”, trochę na wybryki dzieci, po czym spokojnie zrobił swoje.

„Już skończyły się wakacje. Z drzew opada żółty liść.
Jesien zmienia dekoracje, bo do szkoły czas już iść.”

Czwartego  września  uczniowie i nauczyciele naszej szkoły uroczyście rozpoczęli nowy rok szkolny 2017/2018.

Na początku lat 80-tych ubiegłego wieku mało kto wierzył, że muzyka dudziarska przetrwa. Nawet niektórzy z powyższych zapaleńców powątpiewali w to.

W  maju 1983 roku prof. Kurkiewicz  był jednym z jurorów Konkursu Młodych Instrumentalistów im. Karola Kurpińskiego we Włoszakowicach. Na zaproszenie ówczesnego dyrektora szkoły, Antoniego Kaczmarka, przyjechał do bukówieckiej szkoły. Tu przywitała go młoda dudziarska kapela. Ten znakomity klarnecista i nauczyciel był też... dudziarzem. Jak Karol Kurpiński, wyrósł w tradycji muzyki dudziarskiej. Kilka lat wcześniej zamówił sobie dudy u Edwarda Ignysia i chętnie na nich grywał.